بیش از ۴۰ سال پیش بود که آتش فشان عدالت طلبی در ایران به انقلاب تبدیل شد و گدازه هایی از جنس حق و حقیقت، پایه های سرد و یخی تخت ستمشاهی را در این کشور برای همیشه ذوب کرد. در آن زمان قدرت های زورگوی بین المللی گمان نمی کردند که عمر حق طلبی ایرانیان مسلمان به درازا بکشد. تصور آنها این بود که این کوه آتش فشان به زودی خاموش خواهد شد.

اکنون سالهاست که از انقلاب ایران می گذرد اما پیامی که از قلب خاورمیانه بر قلوب مردمان دنیا مخابره می شود نه تنها هیچ نشانی از سردی و خاموشی جبهه عدالت ندارد بلکه پویایی آن باعث بیداری دیگر جوامع هم شده است. امروزه مضمون این بیت شیخ اجل، سعدی شیرین سخن که می گوید:

 "به دست آهن تفته کردن خمیر   به از دست بر سینه پیش امیر"

گوش به گوش و سینه به سینه بین مردمان مظلوم جهان دست به دست می شود. مردمان ستمدیده دیگر کشورها اگر سعدی ندارند، دلی حقیقت جو که دارند.

با پافشاری مردمان ایران زمین بر انقلاب اسلامی خود، چشم های مسلمانان به روی حقیقت در حال باز شدن است. اما مستکبران جهان به سرکردگی آمریکای جهانخوار، چشم دیدن بیداری مسلمانان را ندارند. ستمگران نمی توانند ببینند که چگونه کاخ های سیاهشان در منطقه و جهان یکی پس از دیگری در مقابل بنایی که معمار کبیر انقلاب، سالها پیش علم کرد، تعظیم کرده و فرو می ریزند. متوجه اند که زلزله سیاسی سختی، گریبان کاخ های ظلم و ستمشان را گرفته است. اما شاید نتوانسته اند حساب کنند این زلزله چند ریشتر داشته و تا کی به طول خواهد انجامید.

آمریکاییها با دسیسه های فراوان برای مردم منطقه که در حال بیدار شدن هستند نسخه لالایی را پیچیده اند و در حال بافتن قصه های هزار و یک شب آنهم به سبک غربی هستند. اما حساب ایرانیها جداست. ایرانیها دیگر قصد خفتن در ذلت را ندارند. پس برای آنها شمشیر را از رو بسته و به خیال خود می خواهند رگ عزت و غیرت ایرانی ها را ببرند.

جنایتکاران عالم پس از شکست در جنگ سخت، لشکرشان را به جبهه جنگ نرم گسیل کرده اند. امروز بیشترین سطح تحریم ها علیه ایران اسلامی برقرار شده است. آنها اگر کوچکترین منفذی که بتوان از آن اسکناس جابجا کرد را ببینند گچ می گیرند. سطح تحریم ها در بالاترین درجه است. آنقدر همه چیز و همه کس را تحریم کرده اند که چیز دیگری باقی نمانده که حتی به صورت نمایشی تهدید و تحریم شود. شاید اکنون ورد زبان رئیس جمهور انسانیت ستیز آمریکا این باشد که " آن تحریم که یافت می نشود آنم آرزوست! "

اما برخلاف تصور زورگویان بین المللی، هر چه دوز عناد و دشمنی بالاتر رفته، سطح هوشیاری و ایستادگی مردمان ایران زمین افزون گردیده است. مراسم تشییع سردار دلها، حاج قاسم سلیمانی نمونه این مدعی است. ابر مردی که ذوب در ولایت بوده و زندگی اش را وقف آرمانهای انقلاب اسلامی نموده بود. اما پس از شهادت مظلومانه او، ایرانیان تحریم شده برای بدرقه اش تا بهشت، محشر به پا کردند.

راهپیمایی در یوم الله ۲۲ بهمن نیز که هرساله با شکوه و عظمت فراوان برگزار می شود نمونه دیگری از آرمان خواهی و ایستادگی مردم سرزمین رستم دستان است. امسال هم سیل جمعیت استکبار ستیز با مشت های گره کرده همچون خون حاج قاسم، حریف خواهند طلبید. امسال هم رسانه های دنیا و بویژه بلندگوهای تبلیغاتی دشمنان، مجبورند به جای ضعف ایرانی جماعت از تحریم های همه جانبه، صف طولانی مردم در خیابانها را در چشمان از حدقه بیرون زده اربابانشان فرو کنند. دوران بزن و در رو تمام شده است آقای کدخدا. مشت خود را به کوه زده ای، حالا منتظر گدازه های آتش فشانی اش باش. سالها پیش، ملک الشعرای بهار، چه خوب وضعیت این روزهای ایران را سروده است:  

چون گشت زمین ز جور گردون

سرد و سیه و خموش و آوند

بنواخت ز خشم بر فلک مشت

آن مشت تویی، تو ‌ای دماوند!

انتهای پیام/